با این وجود از مهم‌ترین راه‌های پیشگیری از بیماری گال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
آلوئه ورا: این ژل به دلیل توانایی آن در کاهش تحریک و سوزش پوست مشهور است اما یک مطالعه نشان داد که آلوئه ورا به اندازه یک نسخه تجویزشده توسط پزشک در درمان گال موفق است.
در مجموع، عوارض جانبی اندک و خفیف گزارش شدند. سطح اطمینان ما به برآوردهای اثر عمدتا پائین تا متوسط بود. گزارش‌دهی ضعیف یک محدودیت اصلی بود.
میزان انتقال گال از طریق برقراری رابطه جنسی به حدی زیاد است که، برخی از افراد آن را یک بیماری مقاربتی می‌دانند.
آنتی‌هیستامین‌ها مانند دیفن هیدرامین یا لوسیون پراموکسین برای کمک به کنترل خارش
در صورت خارش مداوم و بیش از حد، ایجاد زخم و عفونت در نواحی آلوده به انگل شایع است. طبق مشاهدات به دست آمده علائم بیماری گال در کودکان، افراد جوان و میانسال غالباً در مچ دست‌ها، آرنج، زیربغل، نوک پستان، آلت تناسلی، میان انگشتان دست و پا، کمر و باسن بروز می‌کند.
با این حال، ممکن است نوعی واکنش نسبت به کنه های حیوان خانگی خود داشته باشید.
پیامد اولیه عبارت بود از پاکسازی کامل گال. پیامدهای ثانویه عبارت بودند از تعداد شرکت‌کنندگانی که مجددا تحت درمان قرار گرفتند، تعداد بیماری گال کودک شرکت‌کنندگانی با حداقل یک عارضه جانبی مراجعه کردند، و تعداد شرکت‌کنندگانی که به دلیل بروز عارضه جانبی از ادامه مطالعه انصراف دادند.
در این مورد، فقط مطمئن شوید که آلوئه ورای خالص خریداری می‌کنید.
احتمالا بعد از چهار هفته از شروع درمان بین ایورمکتین سیستمیک با دوز استاندارد و لوسیون ایورمکتین موضعی، اختلاف کوچکی به لحاظ نرخ‌های پاکسازی کامل وجود داشته یا اصلا اختلافی وجود ندارد (شواهد با قطعیت متوسط). به همین ترتیب، بعد از چهار هفته، لوسیون ایورمکتین احتمالا در مقایسه با کِرِم پرمترین منجر به اختلاف کوچکی به لحاظ نرخ‌های پاکسازی کامل شده یا اصلا اختلافی نشان نمی‌دهد (شواهد با قطعیت متوسط) و بین روش‌های درمان با دوزهای مختلف ایورمکتین سیستمیک اختلاف کوچکی وجود داشته یا اصلا اختلافی وجود ندارد (شواهد با قطعیت زیاد).
از رایج‌ترین راه‌های درمان بیماری گال، استفاده از پمادهای موضعی مختلفی همچون پماد پرمترین است.
تقریبا تمامی مطالعات در آسیای جنوبی یا آفریقای شمالی به اجرا درآمده بودند، جایی که این بیماری شایع‌تر بوده، و با فقر رابطه دارد.
درمان گال معمولاً شامل خلاص شدن از آلودگی با پمادها، کرم‌ها و لوسیونهای است که می‌توانند مستقیماً روی پوست استفاده شوند. داروهای خوراکی نیز برای درمان گال موجود است.
برای درمان کامل بیماری گال این درمان را هر روز انجام دهید.